Blog 6: van Doorntjes onderweg met Maria

Wat aan deze vakantie voorafging…..Ongeveer een jaar geleden vroegen wij aan Peter zijn ouders of ze zin hadden om met ons mee te gaan naar Italië. Aangezien ze toen al op leeftijd waren (80 en 75) wilden we hiermee niet wachten totdat ons klushuis af is. 

Vliegen was geen optie voor hen dus werd besloten dat we de reis van 1500 km in 2 dagen zouden rijden met een huurauto. Gelukkig zeiden ze gelijk ja, ze wilden graag met ons mee op reis. Om de reis extra bijzonder te maken kwamen ze met het idee om ons een cadeau te geven voor in het huis in Italië. Een bijzonder cadeau, nl. een Mariabeeld dat een mooi plekje zou krijgen in het oude schooltje. Peter zijn moeder zei: “ dan kunnen jullie later altijd aan ons terugdenken en denken dat hebben mijn ouders voor ons uitgezocht en hier neergezet toen ze in Italië waren”. Het idee ontroerde ons en we werden op de hoogte gehouden van de zoektocht naar een geschikt Mariabeeld. 

Stad en land werd afgezocht en uiteindelijk vonden ze samen met Yvonne in een winkeltje in Haarlem een beeld van Maria van alle volkeren. Een vintage exemplaar uit 1960, nog piekfijn in orde.

Inmiddels leefde iedereen in het buurtje in Harmelen mee met de zoektocht naar Maria, een buurvrouw kwam een mooi Maria met kindje Jezus beeld brengen want zoals ze zelf zei: “mijn kinderen hebben er niets mee en als we er niet meer zijn belandt het beeld in de afvalbak, nu kan het beeld een nieuw leven krijgen in Italië”. 

Pa van Doorn pakte de Mariabeelden goed in voor de lange reis in de auto. We zijn ervan overtuigd dat dit zeker zal bijdragen aan een veilige reis!

Woensdag 13 april 2016

Op dinsdagavond zijn we al met onze huurauto naar Harmelen gereden en op woensdagmorgen om 09.00 uur, uitgezwaaid door de buurtjes van Peter zijn ouders, vertrekken we richting Italië. 

De reis gaat voorspoedig en we rijden de grens bij Bazel over naar Zwitserland. Ma en pa komen ogen tekort, wat een prachtig land. Heel veel mooie watervallen en prachtige bergen zelfs nog dik in de sneeuw. Aan het begin van de avond komen we aan in ons hotel met uitzicht op het meer van Lugano.

Nadat we ons hebben geïnstalleerd in het hotel gaan we nog lekker een stukje wandelen. Prachtig uitzicht over het meer van Lugano.

Donderdag 14 april 2016

Na een goede nachtrust om 08.00 uur ontbijten we met lekkere broodjes en koffie en hierna gaan we weer op pad. We rijden naar beneden naar het meer van Lugano en maken een hele mooie wandeling. Het weer is prachtig. We maken veel foto’s. 

We drinken nog wat op een terrasje en dan is het tijd om verder te rijden. Nog ca. 500 km naar San Pietro. Om half vier ’s middags komen we aan in San Pietro. Eerst bekijken we natuurlijk ons klushuis aan alle kanten. 

Onze aannemer Peter heeft twee proefstukjes van de door ons uitgekozen kleuren geel aangebracht aan beide zijden van de gevel. 

We dachten dat de kleuren erg dicht bij elkaar lagen toen we ze uitzochten maar ze zijn erg verschillend blijkt nu. We zijn er snel van overtuigd dat de donkerste kleur geel de mooiste is, hopelijk vindt de gemeente dit ook.

Dan worden de Mariabeelden uitgepakt. Ze zijn erg mooi en Maria van alle volkeren wordt al even in de daarvoor bestemde nis gezet. 

Deze nis zal nog wel mooi worden gemaakt met een mooie boog en verlichting. De andere Maria met kindje Jezus krijgt ook een mooi plekje. Maar voorlopig gaan ze allebei weer in de zachte stof waarin ze zijn vervoerd. Ze worden goed opgeborgen tot ze op hun plek kunnen als alles klaar is. Daarna gaan we naar het hotel aan de overkant van de weg, Piccolo Ranch. 

Voor pa en ma hebben we hier een kamer met ontbijt geboekt. Het ziet er goed uit, een mooie ruime kamer met mooi uitzicht op de tweede verdieping. 

Wij doen het woord in het Italiaans en pa en ma zijn onder de indruk hoe goed dit gaat. We laten hen even achter op de hotelkamer want zelf moeten we ons bed in het klushuis gaan opmaken en alle spullen uitpakken.

Later die middag maken we een mooie wandeling naar het kasteeltje van San Pietro.

 ’s Avonds eten we in het hotel bij Angelo, heel erg lekker allemaal.

Vrijdag 15 april 2016

Vandaag gaan we in de buurt een beetje rondtoeren en een hele mooie route rijden. Na een lekker ontbijtje in het hotel komen pa en ma naar de overkant gelopen naar ons klushuis. 

Het is prachtig weer en we gaan eerst koffiedrinken in San Lorenzo in Campo. Dit is ons vaste barretje en de barvrouw zegt: buona tornata (welkom terug).

Er zit een meneer die hoort dat we Nederlands spreken en hij begint een praatje. Hij komt uit Amsterdam en heeft ook een huisje in deze buurt. Na de koffie gaan we bij de plaatselijke bakker wat lekkere broodjes halen voor tussen de middag. We bekijken het dorpje en maken natuurlijk weer de nodige foto’s. Daarna rijden we van dorp naar dorp en laten we hen de mooiste plekjes dichtbij ons huis zien. Hier en daar stappen we uit en lopen dan een stuk naar beneden, dan haalt Peter de auto zodat zijn ouders geen steile hellingen op hoeven te lopen. 

We eten onze broodjes op een schitterend pleintje in Loretello. Vanuit dit plaatsje kun je in de verte het schooltje zien liggen (zie de rode pijl). 

Er is een piepklein kerkje. Er staat 1 kaars met een doos lucifers. Ma steekt de kaars aan en doet wat geld in de daarvoor bestemde bus. 

Als we weggaan van het pleintje ziet Peter dat de kaars nog brandt. Als we richting San Pietro gaan doen we eerst boodschappen in een supermarkt. Met een paar tassen vol eten en drinken gaan we naar huis. Vandaag koken en eten we in ons klushuis. Pa en ma gaan lekker buiten in de zon zitten, het is 24 graden. 

We begroeten onze overbuurman, een oude pastoor Fernando van 78 jaar oud en stellen hem voor aan pa en ma. Dan komt ook nog onze geometra Riccardo langs, hij regelt onze vergunningen en heeft een tekening bij zich voor de opening voor de nieuwe voordeur in de zijmuur. We moeten allebei in viervoud onze handtekening zetten.

Zaterdag 16 april 2016

Vandaag gaan we naar het strand bij de Adriatische zee. We rijden door het mooie landschap in een half uurtje naar Senigallia. Eerst lopen we over de boulevard en bij een strandtent drinken we natuurlijk eerst koffie. 

We bekijken het haventje waar de vissersboten liggen en gaan dan over het strand weer terug. We lunchen in een visrestaurant. Ma eet een mix van verschillende soorten gegrilde vis en pa eet een grote T-bone steak. Peter eet spaghetti vongole en ik neem deze keer tagliatelle met allerlei soorten vis in tomatensaus.

Vandaag komen we verschillende bruidsparen tegen die hun trouwfoto's laten maken bij de toeristische hotspots. 

Senigallia heeft ook een mooi oud stadscentrum met hele mooie oude gebouwen en verschillende kleine en grote kerken die we bekijken. 

Het is jammer dat alle winkels dicht zijn. Zelfs de ijssalon is gesloten en net als we denken dat we geen ijsje kunnen eten ziet Peter iemand met een ijsje lopen en vinden we toch nog een ijssalon die open is. Pa en ma bestellen een lekker citroenijsje en ik bestel een semifreddo Zabbione, het smaakt naar slagroom. 

Als ik het ijsje aanpak valt mijn zonnebril bijna uit mijn haar, in een reflex pak ik mijn zonnebril maar gooi hierbij mijn ijsje over mijn schouder. Peter en de ijsverkoper kijken mij raar aan: wat doe je nu? Ehhh, ja niet slim, maar mijn zonnebril is gelukkig niet op straat terecht gekomen. Ik krijg een nieuw ijsje van de ijsverkoper. Peter heeft chocolade ijs en we mogen allemaal wat ervan proeven omdat er zo’n lekkere pure chocoladesmaak aan zit.

Hierna lopen we weer richting de auto en gaan weer op weg. 

Peter neemt weer een hele mooie route, via kleine binnenweggetjes rijden we naar het plaatsje Corinaldo, dit is een mooi plaatsje met een dikke stadsmuur en mooie gebouwen en uitzichten.

Na een steil straatje gaan pa en ma even uitrusten op een bankje op het pleintje, het is nog steeds heerlijk weer. 

Daarna rijden we door naar San Pietro. Thuisgekomen gaan we lekker buiten in de zon zitten. We drinken een kop thee en genieten van de zon. Dan wordt er getoeterd en staan Bert en Germa (onze buurtjes uit San Pietro) voor de deur. Ze komen ons even gedag zeggen en we stellen ze voor aan pa en ma. Na een gezellig praatje gaan ze weer verder. Even later komt de aannemer Peter langs om de werkzaamheden voor van de zomer door te spreken. We bespreken dakisolatie, regenpijpen en natuurlijk ook alle werkzaamheden die wij zelf moeten uitvoeren in juni. Als hij weer weg is gaan we voor het avondeten zorgen. Eerst wat hapjes vooraf, daarna een lekker soepje en daarna risottorijst, echt op zijn Italiaans.

Zondag 17 april 2016

Vanmorgen gaan we op excursie. We hebben tegen pa en ma gezegd dat ze iets warms moesten aantrekken en als we wegrijden vraag ik of ze al enig idee hebben waar we naartoe gaan. Ma denkt aan een grot of een mijn of zoiets. Nu, dat klopt. We gaan de Grotte di Frasassi bekijken. Dat is een hele mooie druipsteengrot waar het heel koel zou zijn maar de kou valt eigenlijk best mee. Vanaf de parkeerplaats worden we met bussen naar de grot gebracht. Het is er adembenemend mooi. De grot is heel hoog, de kathedraal van Milaan zou er zelfs in passen. De gids is een Italiaanse en dat is een echte spraakwaterval. We verstaan al aardig goed Italiaans maar dit gaat zo snel dat we dit niet meer kunnen volgen. Maar dat geeft niet, we bewonderen de stalagmieten en stalactieten. Rechtopstaand zijn het stalagmieten en vanaf boven hangend zijn het stalactieten. 

We moeten veel trappen op en af maar Peter pakt zijn moeder bij de hand en ik heb pa bij de arm. Peter zegt: “net als vroeger, hand in hand”. Hij zegt haar waar de trap begint en of er nog een stapje moet of dat ze er al zijn, alles gaat gelukkig goed en als we weer buiten staan besluiten we om maar even de auto op te halen en pa en ma niet met de volle bus mee te laten gaan. De rest van de dag doen we rustig aan, we lunchen in het schooltje, een lekkere kop soep en dan gaan pa en ma eerst even terug naar het hotel, Piccolo Ranch. Om 17.00 uur rijden we nog even naar Castelleone di Suasa waar we nog wat rondwandelen en een lekker ijsje eten.

Vanavond eten we in het restaurant van het hotel. Peter neemt biefstukreepjes op een bedje van rucola en cherrytomaatjes. 

Ik heb zin in een pizza met paddenstoelen en pa en ma nemen allebei een kalfsbiefstuk met pepersaus. Angelo komt met een mobiel gasstelletje aan onze tafel om de biefstukken te bakken, heel leuk, er komen nog vlammen aan te pas ook. Als slotstuk gooit hij gesneden peterselie hoog in de lucht en dit landt op de borden met de biefstuk. Lekkere aardappeltjes uit de oven erbij, weer heerlijk gegeten dus.

 

Maandag 18 april 2016

Pa en ma genieten weer van een heerlijk ontbijt in het hotel. De Italianen ontbijten vooral met zoet want elke dag staat er behalve brood ook drie soorten gebak op tafel. 

Om negen uur hebben we met Riccardo afgesproken om naar het gemeentehuis te gaan om de kleur die op de buitengevel moet komen goed te laten keuren. Maar dat gaat niet door want Riccardo heeft een berichtje gestuurd dat de gemeentearchitect die het moet goedkeuren vandaag niet aanwezig is. Hopelijk lukt het Riccardo om een andere keer zonder onze aanwezigheid de juiste kleur geel te laten goedkeuren door de gemeente. Hierdoor zijn we vandaag wel al lekker vroeg op weg. We gaan naar Urbino, een wat grotere plaats waar ook een universiteit is gevestigd. Maar eerst stoppen we in het dorpje Fratte Rosa. Dit is het plaatsje waar we een paar jaar geleden verliefd werden op het landschap van Le Marche toen we op vakantie waren in San Marino. 

Daarna door naar Urbino. 

Op internet heb ik gelezen dat er een heel mooi paleis is dat zelfs op de Werelderfgoedlijst van Unesco staat, het Palazzo Ducale. Dit gaan we bekijken, we zien de meest mooie kunstwerken. Het is heel indrukwekkend om te zien! 

Prachtige zalen met mooie marmeren vloeren en gigantisch veel kamers met mooie schilderijen uit de 14e en 15e eeuw. Ik ben niet weg te slaan bij alle mooie houtsnijwerk kunststukken. Na zoveel bekeken te hebben gaan we weer naar buiten en eten op een terrasje heerlijke pizzapunten. 

We lopen nog wat rond en gaan dan weer verder. We rijden mooie smalle weggetjes met prachtige panoramische uitzichten. Wat een vakantie! Op de terugweg naar San Pietro gaan we weer even langs de supermarkt in San Lorenzo in Campo om nog even wat fruit en wat dingetjes voor het avondeten te halen. Vanavond koken we weer in ons klushuis. Pa geeft snoeitips voor de bomen in onze tuin, hopelijk kunnen we dat allemaal onthouden.

Na de thee gaan pa en ma weer even naar het hotel. Ze hebben de sleutel van het hotel meegekregen want ze zijn de enige gasten en de deur zit op slot omdat ze op maandag gesloten zijn. Ma schrijft haar eigen verslag van deze vakantie.

Pa pakt alvast maar weer de koffer in want morgenochtend gaan we alweer rijden richting Nederland. Om 18.00 uur komen ze naar ons klushuis om te gaan eten. 

We eten een soepje, spaghetti carbonara en als toetje aardbeien met mascarpone en lange vingers. Om je vingers bij op te eten!

's Avonds kleurt de lucht weer roze. De buurman is nog steeds aan het werk op zijn trekker.

Dan nog koffie en dat is het weer mooi geweest voor vandaag. Peter loopt nog even mee naar de overkant.

Dinsdag 19 april 2016

Het is bewolkt en koeler dan de afgelopen dagen. De zon schijnt mooi tussen de wolken door, altijd een mooi uitzicht....zucht...ik mis het nu al weer.

Vanmorgen lopen pa en ma nog even door het oude schooltje en proberen alles op te slaan in hun geheugen, zoals het er nu uitziet. Ook nog even buiten rondom gekeken en dan als laatste foto doet Peter de deur op slot. Dit is waarschijnlijk de laatste keer want deze deur wordt een raam en onze aannemer gaat dit binnenkort uitvoeren.

Hopelijk zien pa en ma alles nog een keer over vijf jaar als het helemaal af is. Dan de auto in en rijden richting Zwitserland. Vandaag rijden we ongeveer 750 km. Het weer is prachtig en we zien in Zwitserland prachtig besneeuwde bergtoppen en wederom veel watervallen. 

Daarna rijden we door richting Duitsland waar we in Landhotel Walsers aan de Bahnhofstrasse in Efringen-Kirchen gaan overnachten. 

Om kwart voor zes komen we daar aan. We installeren ons op de hele mooie kamers met badkamer. Om half zeven gaan we in het restaurant lekker eten. Ma en ik nemen asperges en Peter en pa een biefstuk waar ook weer asperges bij zijn.

Woensdag 20 april 2016

Vanmorgen in de serre van het hotel heerlijk ontbijten met lekkere Duitse broodjes en allerlei soorten beleg. 

Om 09.00 uur halen we bij de bakker aan de overkant nog wat broodjes voor onderweg want vandaag staat er weer een rit op het programma van 700 km terug naar Nederland. De zon schijnt weer en tussen de middag stoppen we op een parkeerplaats in het bos iets van de snelweg af om een lekker broodje te eten.

’s Middags om 16.00 uur komen we aan in Harmelen, we pakken de auto uit en gaan daarna even naar de supermarkt om wat te kopen voor het avondeten. Peter maakt het avondeten klaar, we eten rauwe andijviestamppot met een rookworst en gebakken spekjes. Na het eten nemen we afscheid om het laatste stuk te gaan rijden naar Den Haag. We zijn het er allemaal over eens dat het een topvakantie was, het weer was fantastisch, het was erg bijzonder en we zijn allemaal erg blij dat alles zo goed is gegaan!!