Blog 15: De roze wolk van dit project lijkt soms eerder zwart

26 april 2018

Peter is al een paar dagen vrij en heeft onze klusbus ingepakt met bouwmaterialen. Ik kom ’s ochtends thuis uit mijn 24-uursdienst op Schiphol. Om 09.00 uur rijden we weg. 

De reis gaat voorspoedig en na 1000 km komen we aan in Cernobbio aan het Comomeer, onze vaste tussenstop op de heenweg.

27 april 2018

Vanmorgen, na een uitgebreid ontbijt, vertrekken we om 09.30 uur richting San Pietro. Om 14.30 uur zijn we bij ons huis. Hé, er is in de tussentijd een gastank ingegraven naast het huis. Top!

En, wat horen we nu? Luid gekwaak van achter het huis. Er zitten meerdere kikkers in het zwembad. Het zwembad was nog niet helemaal afgemaakt en was voor de winter afgedekt met een zeil. Door hevige sneeuwval is deze afdekking ingestort en er zijn beschadigingen. Nu staat er een klein laagje regenwater in en dat is dus de huisvesting van kikkers geworden.

Maar goed, eerst aan de slag in huis want de tijdelijke bouwkeuken moet verplaatst worden naar beneden zodat we boven ruimte hebben om te kunnen verbouwen. Om 17.00 uur is het klusje geklaard en is alles aan kant. Mooi op tijd want om 18.30 uur komt de familie van Doorn. Peter zijn zus Yvonne met haar man Gerard en hond Spot zijn in drie dagen samen met Peter zijn ouders in een camper vanuit Nederland naar San Pietro gereden om een paar dagen bij ons door te brengen.

Hun reis is voorspoedig verlopen, alleen de keuze om de laatste kilometers langs een provinciale kustweg te rijden was de verkeerde. Wat een lelijke weg en lelijke omgeving en wat druk! Ja, dat hadden wij ze ook kunnen vertellen, het binnenland is vele malen mooier. We installeren Peter zijn ouders in hotel Piccolo Ranch aan de overkant en Yvonne en Gerard en de hond zullen in de camper naast het huis slapen.

“Wat een groot pand”, zegt Gerard en “Wat veel werk nog om het bewoonbaar te maken”. “Wat een leuke schoorsteentjes”. 

We draaien snel een avondmaaltijd in elkaar met aperitivo en spaghetti bolognese.

Zaterdag 28 april

Ik ben vroeg wakker en zie om 06.15 uur de zon opkomen. 

Vandaag doen we rustig aan. Wel moeten we even het dak van onze klusbus leeghalen.

We geven de familie een grand tour door ons klushuis en gaan daarna heerlijk buiten in de zon zitten, naast het lege zwembad met de soms kwakende kikkers. 

We drinken koffie en eten de uit Nederland meegebrachte Koningskoeken. 

Met Gerard en Yvonne maken we een kleine wandeling. Als we op de hoek van de straat zijn horen we ineens luid gemiauw. De kat van de buurman holt op Peter af alsof hij wil zeggen: waar ga je naartoe? Eerst knuffelen! Peter aait de kat die, toen deze net geboren was, kind aan huis was in ons klushuis. 

Als we terugkomen van de wandeling zien we dat pa en ma ook genieten.

Aan het eind van de middag rijden we naar Castelleone di Suasa en eten een lekker ijsje. 

Op de terugweg bezoeken we het plaatsje Loretello waar een klein museumpje is gevestigd met allemaal oude werktuigen. 

Ma en Yvonne kopen locale producten in het kleine winkeltje in het dorp. Ik vertel de eigenaresse van het winkeltje dat ze ons huis kan zien liggen vanuit haar winkeltje. Ze zegt dat ze blij is dat er mensen zijn die de huizen opknappen want veel jonge mensen verlaten juist de streek.

’s Avonds kookt Peter een uitgebreid diner met o.a. een rollade in rode wijn met champignons.

Zondag 29 april

Yvonne ziet vanmorgen ook de zon opkomen.

En daarna gaat ze natuurlijk wandelen met Spot.

Vandaag gaan we een dagje op stap met zijn zessen. We beginnen in San Lorenzo in Campo waar we koffie drinken.

Daarna rijden we door naar Senigallia. Het is prachtig weer (26 graden en zonnig) en we picknicken op het strand en pootjebaden in zee.

De hond Spot is voor het eerst op het strand en in de zee en heeft het duidelijk naar zijn zin. Helaas wordt hij even later door een loslopende Duitse herder in zijn snuit gebeten.

We wandelen op het strand naar het haventje en via de boulevard weer terug.

’S Middags rijden we naar Piticchio waar we heerlijk wandelen langs de giro della mura. Het is heerlijk rustig. In de verte kunnen we ons huis zien liggen. Yvonne kan het met haar camera zelfs heel dichtbij halen.

De familie is erg enthousiast over de omgeving en dat is natuurlijk harstikke leuk voor ons.

’s Avonds eten we bij de overbuurman Angelo, Ristorante Piccolo Ranch, waar we een heerlijke 3-gangenmaaltijd eten.

Maandag 30 april

Het is prachtig weer. Peter, Yvonne en ik laten de rest achter bij het huis om een wandeling te gaan maken. 

We kletsen honderduit en genieten onderwijl van de prachtige vergezichten. 

Als we terug zijn rond het middaguur bak ik de Hollandse eitjes van de eigen kippen van Gerard en Yvonne.

’s Middags klimt Peter in de grote boom zodat hij met tape kan markeren waar deze in het najaar gesnoeid moet worden. Peter zijn vader is een expert op dit gebied en geeft aanwijzingen.

Aan het einde van de middag rijden we naar Corinaldo en wandelen door het centrum en bezoeken de kerken in het plaatsje. 

Als we terug zijn gaan Peter zijn vader en Gerard onze tuinmuur vrijmaken van onkruid terwijl wij de voorbereidingen treffen voor een heerlijke avondmaaltijd.

Dinsdag 1 mei

Eerst even een foto bij de nu onkruidvrije tuinmuur. Bedankt pa en Gerard. 

Vanmorgen vertrekt de familie weer en ze nemen het mooie weer mee. We nemen afscheid. Het bezoekje is ons allemaal erg goed bevallen.

Als ze weg zijn proberen we het klussen weer op te pakken; langzaam maar gestaag want we moeten weer even in het werkritme komen. Peter gaat binnendeuren en kozijnen plaatsen terwijl ik de slaapkamer leegmaak om ruimte te creëren voor de metal stud voorzetwanden. Daarna ga ik de keuken in om uit het meegebrachte kookboek “Gennaro’s favoriete Italiaanse familierecepten” een heerlijke voorjaarsrisotto met courgette, tuinbonen en groene asperges op tafel te zetten. Vooraf natuurlijk kaasjes, worstjes en olijven en na de risotto nog een heerlijke lamskotelet met rozemarijn en knoflook.

Woensdag 2 mei

Vanmorgen komen Peter en Lucca het steigermateriaal weghalen uit de grote hal. Wat een ruimte levert dit op. Peter vertelt dat ze met verschillende projecten bezig zijn en geen tijd hebben om de regenwateropvangtank te plaatsen die we bij Principi hebben besteld. Dat is niet erg want dat kan ook van het najaar nog wel. Als ze weg zijn rij ik naar de Expert in Corinaldo om een mixer te kopen want we zijn voor de zoveelste keer de deeghaken vergeten mee te nemen uit Nederland. En deze vakantie wil ik toch ook taarten bakken.

’s Middags regent het pijpenstelen maar we hebben genoeg klussen in het huis dus merken er weinig van.

Donderdag 3 mei

Alweer slecht weer, kou, regen en grijs. Dat hadden we ons toch anders voorgesteld in onze zomervakantie.  De hele dag klussen we samen verder binnen. We plaatsen het verlaagde plafond, althans het frame, in de woonkamer.

Vrijdag 4 mei

Vandaag weer verder met klussen. We plaatsen meer metal stud voorzetframes. We boren een gat in de terracottavloer op de eerste verdieping naar de keuken eronder. Door het gat moet straks de pijp van de afzuigkap komen die naar de schoorsteen op het dak gaat.  De terracottategel die uit de vloer komt is dik en stevig en dat stelt mij erg gerust. Want we willen tenslotte deze originele terracotta vloeren laten restaureren.

’s Avonds gaan we met Bert en Germa naar een restaurant/bar in de buurt, La Cantina di Bacco in Ripalta. Onderweg stoppen we langs de kant van de weg om 20.00 uur en houden twee minuten stilte in acht vanwege de nationale dodenherdenking in Nederland. Daarna rijden we verder.

Het is gezellig en druk en na het heerlijke eten begint de Rockband nog een uurtje te spelen. 

De Italianen zijn niet van het dansen en dat is wel erg jammer.

Zaterdag 5 mei

Vandaag klussen we samen in onze toekomstige slaapkamer. We plaatsen metal stud frames. Routinematig werken we samen. Ik weet na een paar keer precies de volgorde van het gereedschap dat ik mijn superklusser op de trap moet aangeven. Accu boormachine, klopboormachine, plug en hamer, accuboormachine en schroef.

Zondag 6 mei

Vandaag klussen we maar we stoppen om 16.00 uur om een wandeling te maken. Als we de straat uitlopen komen we langs een huisje waar een bejaard echtpaar woont. Vaak zitten ze samen onder een hele oude moerbeiboom. Nu zien we dat het mannetje drie jonge ganzen te eten geeft. Ik zeg tegen hem: leuke jonge ganzen. Hij begint te lachten en zegt: heerlijk, om op te eten gevuld met verse kruiden. We lachen en groeten zijn vrouw en lopen verder. Overal zien we de tuintjes vol staan met artisjokkenplanten, de Italianen zijn er dol op. Ook staat overal de vlierbloesem in bloei en alles ruikt heerlijk.

’s Avonds na een uitgebreid diner zien we weer een prachtige zonsondergang.

Maandag 7 mei

Weer een prachtige dag. Vandaag komt Bert om Peter te helpen met het aanleggen van de elektra volgens de Italiaanse regels. Tijdens de pauzes genieten we van ons aangelegde zwembadterras. 

Hier zitten we beschut in het zonnetje. ’s Avonds natuurlijk weer alles afwassen met water uit de waterkoker en daarna weer een prachtige zonsondergang.

Dinsdag 8 mei

Vandaag worden er 62 gipsplaten en 10 OSB platen geleverd. Maar eerst bakt Peter een Oostenrijkse sachtertorte en ik bak een Hollandse appeltaart want morgen krijgen we visite van de buurtjes uit San Pietro.

Tussen de middag eten we nog een echte bouwvakkerslunch, een bord pasta met gebakken eieren. 

Dit geeft ons energie. En dan komt de vrachtwagen met bouwmaterialen. Het afhijsen van de materialen gaat een beetje knullig en gelukkig gaat het net goed (er zijn maar een paar hoekjes van de gipsplaten beschadigd). 

En nu moeten we dus 62 gipsplaten en 10 OSB platen naar binnen tillen voordat de regen komt. Aan het eind van de middag ben ik gesloopt want één zo’n gipsplaat weegt toch dertig kilo.

Gelukkig helpt een lekker gegrild kippetje met gebakken aardappels om weer op krachten te komen.

 En we sluiten de dag weer af met een mooie zonsondergang.

Woensdag 9 mei

Eerst gaan we koffiedrinken in San Lorenzo in Campo bij Il Bar Centrale. Daarna maakt Peter thuis zijn sachertorte af.

Het weer is omgeslagen, het regent weer pijpenstelen en dus zullen we de visite binnen ontvangen maar dat mag de pret niet drukken. Onze vrienden Gino en Veronique, Rob en Eefje en Gerard (Margreet kon helaas niet) smullen van de taart en we geven ze daarna een tour door ons klushuis. Ze zijn allemaal ervaringsdeskundig met bouwen en verbouwen in Italië en we krijgen handige tips die we ter harte nemen. Na de tour, allemaal nog een koffie met nog een stuk taart, gewoon omdat het kan. Het blijft regenen de rest van de dag.

Donderdag 10 mei

Vandaag klussen we de hele dag samen aan de voorzetwand tussen de twee appartementen.

Vrijdag 11 mei

We krijgen een belletje van de bouwmaterialenhandel dat de tien centimeter dikke isolatie binnen is. We gaan het zelf ophalen. Als we daar aankomen zegt de eigenaar tegen Peter: “Jij bent een slechte echtgenoot”. Waarom? vraagt Peter. “Omdat jij je vrouw alleen maar laat werken iedere vakantie!” We lachen er hartelijk om. De Italianen zijn een klussende vrouw niet gewend blijkt maar weer eens.

En 's avonds.....

Zaterdag 12 mei

Het weer is iets opgeknapt maar het land is één grote kleibende, nog heel drassig van alle regen. We klussen de hele dag binnen en zijn druk met het plaatsen van steenwolisolatie.

’s Avonds gaan we naar het plaatsje Torre San Marco waar een dorpsfeest is, het Festa alle Fave oftewel het Feest van de tuinbonen. We wandelen door het kleine dorp en nemen op het dorpsplein een aperitivo. Voor drie euro totaal krijgen we 2 glazen rode wijn en allerlei hapjes, geen geld. Er speelt een bandje en we kijken hoe de Italianen pasta eten van plastic bordjes en hierbij rauwe tuinbonen doppen en zo opeten. Er wordt een grote ham opgehesen aan een electiciteitskabel voor de verloting. Prompt valt de stroom uit waardoor er geen verlichting meer is en het meisje de kassa niet meer kan bedienen. We kopen een zakje doperwten en sponsoren hiermee de plaatselijke schooltuin.

Later wanneer we een pizza bestellen vertelt een Italiaanse man ons dat deze pizza gemaakt is van een mengsel van gewone bloem en bloem gemaakt van tuinbonen. Ook op de pizza zitten tuinbonen en het is erg lekker.

Als we ’s avonds laat terug zijn bij ons klushuis staan we nog even stil om naar de prachtige sterrenhemel te kijken. Prompt valt er een ster die wel twee seconden een prachtige sterrenstof lichtspoor (is dit eigenlijk wel een bestaand woord?) laat zien. Zoiets hebben we allebei nog nooit gezien, zo lang. Natuurlijk doen we een wens.

Zondag 13 mei

Gelukkig weer een mooie dag. 

We starten de dag met ons hardlooprondje van 10 kilometer. Wat kost het begin een moeite want we moeten gelijk heuvelopwaarts rennen. Om 09.30 uur zijn we terug. De rest van de dag klussen we.

Maandag 14 mei

Vanmorgen komt loodgieter Gabriele en hij legt de gasleiding naar de ketelruimte op zolder. Ook doet hij de aansluitingen knijpen voor de inbouwdouchekranen in de badkamers van de appartementen. Daarna kunnen we de scheidingswand tussen de appartementen gaan isoleren. Maar eerst krijgen we post uit Nederland van de ouders van Peter. De postbode stopt luid toeterend voor het huis en zegt tegen Peter dat hij duidelijk zijn naam op de brievenbus moet zetten. Dit had er ooit wel opgestaan maar was door de regen eraf gespoeld. Er is één kaart voor ons en één kaart voor de overbuurman Angelo van Piccolo Ranch. De ouders van Peter willen hem nogmaals bedanken voor de gastvrijheid. We brengen hem gelijk de kaart en vertalen wat erop staat. Hij bedankt me met twee dikke zoenen en biedt ons een Verdicchio aan. Gezellig zitten we met zijn drieën om 11.30 uur ’s ochtends aan de wijn met wat worst en brood. Zo’n gezellig bezoekje is goed voor ons Italiaans en we vertellen hem alles over de vorderingen in het klushuis. Als we na een uur weer naar buiten lopen voelen we ons een beetje licht van de wijn. Hoe moet dat vanmiddag gaan, vier meter hoog op een steiger?

Toch gaan we aan de slag. In een overall met een bril en mondkapje (want dat steenwol prikt) is het mijn taak om de wand van 4.40 mtr hoog bij 7.00 mtr breed te isoleren met 10 cm. dikke steenwol. Dit is om het geluid tussen de appartementen tegen te houden.

We klussen lang door vandaag en zitten pas om 21.00 uur ’s avonds aan onze driegangenmaaltijd.

Dinsdag 15 mei

De laatste steenwol wordt geplaatst waarna we de wand met OSB platen dichtmaken. We tillen samen alle platen op zijn plek en Peter schroeft ze erop. 

Het is wederom een lange klusdag en ik ben gesloopt aan het einde ervan. Ik voel mijn ellebogen en schouders van het tillen van het hout en ben gewoon moe, erg moe.
Gelukkig worden we op deze plek dan altijd weer getrakteerd op een prachtig uitzicht. Zon, wolken en natuur leveren prachtige licht- en schaduwenpartijen op.

Woensdag 16 mei

Vanmorgen om 06.15 uur was ik al wakker en omdat we nog geen gordijnen hebben in ons klushuis zie ik een mooie zonsopkomst. Snel een fotootje schieten en dan weer lekker verder slapen tot om 07.00 uur de wekker gaat. 

Een nieuwe klusdag is begonnen.

Vandaag doe ik het even iets rustiger aan want lijf en leden geven duidelijk signalen dat het soms nodig is om eventjes uit te rusten. Ik zit op het terras en schrijf mijn blog en maak een praatje met de buurman die probeert om zijn olijfbomen weer tot leven te wekken. Afgelopen maart zijn de olijfbomen door een onverwachte -10 graden Celsius nogal aangetast. Hij verwacht dit jaar geen olijvenoogst. Peter isoleert en schroeft ondertussen gipsplaten. Af en toe help ik hem de gipsplaten tillen.

Donderdag 17 mei

Het weer blijft wisselvallig. ’s Ochtends is het meestal mooi en in de loop van de dag neemt de bewolking toe en ’s middags is er regen en onweer. 

Aan het eind van de dag komt aannemer Peter langs. We vragen hem om een offerte te maken voor een buitentrap van twee meter breed naar het zwembad toe. Deze moet aansluiten op de muur van plantenbakken die hij al heeft gebouwd. Omdat we merken dat de grond van de helling achter het huis zou kunnen wegvloeien door regen en zon willen we de muur van plantenbakken doortrekken over de gehele breedte van het huis, zo’n 20 meter breed. De geometra Riccardo komt ook langs en hij heeft slecht nieuws voor ons. De gemeente heeft per 1 januari de regels veranderd voor bijgebouwen. Het vergunningsvrije schuurtje en pergola die we nog willen gaan bouwen dienen een constructieberekening te hebben. Deze moet gemaakt worden door een ingenieur. Dit zal geld gaan kosten. Ook zal hij de tekening aan moeten passen die bij onze verbouwingsvergunning hoort omdat de pilaren en de muurtjes aan de wegkant hier nog niet op stonden. Ook dit zal geld gaan kosten. In rap Italiaans spreekt de geometra met onze aannemer die het daarna voor ons vertaalt. Dit irriteert mij want als hij iets rustiger zou praten dan zouden we hem echt wel zelf ook kunnen volgen net zoals we dit in het verleden hebben gedaan. Als ze weg zijn heb ik moeite om deze domper te verwerken. Soms overweldigt dit project nogal en zie je alleen maar alle kosten en moeite en lijkt de droom soms ver weg. Maar, ik ben ook gewoon moe.

Vrijdag 18 mei

Vandaag is het weer strakblauw en zonnig weer. Maar tijd om ervan te genieten is er niet, er moet geklust worden willen we dit bouwproject ooit af krijgen. Snel dus maar even een filmpje maken en weer door.

’s  Avonds wandelen waar het huis van Gino en Veronique met twee boodschappentassen vol met eten. Ook Bert en Germa zijn er en hebben eten bij zich. Ik heb het aperitivo verzorgd met gevulde dadels met geitenkaas onwikkeld met Bresaola vlees, diverse kaassoorten en salami’s en gevulde olijven. Als pasta heb ik spaghetti met zelfgemaakte pesto en spaghetti Bolognese. Germa heeft een salade van bietjes met geitenkaas, sinaasappelen, walnoten en balsamico en Veronique heeft een heerlijke taart als toetje en natuurlijk de zelfgemaakte limoncello en mandarijnenlikeurtjes.

Het is erg gezellig.

De aanwezige katten van Gino en Veronique maken dat we Rosso nog eens extra missen.

Zaterdag 19 mei

Het isolatiemateriaal is op. We rijden dus 's ochtends eerst naar de bouwmaterialenhandel. Nee, eerst koffie.

De rest van de dag klussen we.  ’s Avonds zien we een mooie zonsondergang.

Zondag 20 mei

Vanmorgen starten we eerst met een wandeling want dat klussen komt al een beetje mijn neus uit. Peter vindt het leuk om te klussen maar voor mij persoonlijk is het iets wat er nu eenmaal bij hoort als we ooit naar Italië willen emigreren en hypotheekvrij willen wonen hier.

Het fysieke werk en het stof begint me een klein beetje te irriteren. Gelukkig doet een zondagochtendwandeling (waarbij we niemand tegenkomen) me goed. De natuur is prachtig en ik maak veel foto’s om er later, terug in Nederland, nogmaals van te kunnen genieten.

In het dorp worden we begroet door twee vrouwen die ons vragen of we echt al het kluswerk zelf doen. Veel wel, antwoorden we. Ze vertellen ons dat de lerares van ons klushuis (de voormalige school) nu in Marotta woont. Als het huis af is zullen ze haar contacten om te komen kijken. Als we terug zijn bakt Peter pannenkoeken. Na de lunch nog een laatste foto voor deze dag van de klaprozen bij ons zwembad. We gaan weer naar binnen, klussen, klussen, klussen.

 ’s Avonds eten we een rollade met een zelfgemaakte korst van gedroogde tomaten pesto met pistachenoten.

Maandag  21 mei

Vanmorgen bak ik eerst een appeltaart omdat we vanmiddag Bert en Germa en Jan en Margreet op visite krijgen. Gisteren hebben we in onze toekomstige slaapkamer alle waterleidingen getrokken die naar de drie radiatoren lopen, dit was een hele klus. En nu ook de electrabuizen in de voorzetwanden en over het plafond zijn getrokken kan ik starten met het isoleren van deze ruimte met steenwol. 

Onder de ramen hebben we minder ruimte en dat isoleer ik met dunner piepschuim. Peter is beneden in de keuken bezig met het plaatsen van gipsplaten. Af en toe moet ik even meehelpen tillen. We stoppen om 14.00 uur met klussen en om 15.00 uur komen onze vrienden. Gelukkig kunnen we buiten zitten al zit er wel onweer in de lucht. We nemen daarna van hen afscheid tot eind oktober en ik ben wel een beetje jaloers want zij mogen hier gewoon het hele jaar door wonen in het mooie Italië.

Dinsdag 22 mei

Nog twee klusdagen te gaan en we willen nog veel doen. Voor deze vakantie dacht ik dat we het hele huis van binnen af zouden krijgen met gipsplaten maar dat valt vies tegen. Alles duurt drie keer langer dan ik dacht en nu twijfel ik of we dit zelfs in de komende klusvakanties nog wel af zullen krijgen dit jaar. Die muren van 4.40 mtr en 3.30 mtr hoog zijn ook zo hoog. Het kost veel tijd en voordat de gipsplaten erop kunnen moeten alle leidingen en isolatiemateriaal eerst worden aangelegd. Gestaag gaan we door.

Woensdag 23 mei

Donkere wolken pakken zich samen. Gitzwart zijn ze en het symboliseert wel een beetje mijn stemming.

Mijn roze wolk waar ik de afgelopen 3,5 jaar op zat is weg, stuk. De roze wolk van dit project lijkt op dit moment eerder zwart. Ik zeg tegen Peter dat ik me niet eens meer een gewone vakantie met hem voor kan stellen zonder het klussen. 

Het fysieke werk en de mentale teleurstelling dat alles drie keer langer duurt dan dat je denkt vergen zijn tol. Ik ben leeg en moe. Zelfs Peter is van mening dat het tijd is om naar huis te gaan en te stoppen met klussen.

Donderdag 24 mei

Gelukkig is het vandaag stralend weer. En we klussen niet (echt) vandaag en ik voel me daardoor al gelijk een stukje beter. 

Eerst gaan we naar de bank om zaken te regelen. Na een uur en vele formulieren en stempels verder hebben we weer voldaan aan onze plicht om de onroerend zaak belasting te betalen. Daarna bezoeken we een fruitbomenkweker want aankomend najaar willen we zoveel mogelijk fruitbomen planten: appel, peer, kersen, abrikoos. We hebben niet heel veel land over om dit neer te zetten en we bespreken met de kweker de verschillende mogelijkheden. We willen een aantal hoogstambomen maar ook laag leifruit. We spreken af dat we hem een e-mail zullen sturen om een offerte aan te vragen en gaan tevreden weer naar het klushuis.

De rest van de dag pakken we alles in wat mee naar Nederland moet en maken het klushuis weer helemaal aan kant. Als ik door het huis loop voel ik toch wel een beetje trots op wat we hebben bereikt.

Vrijdag 25 mei

Het is stralend weer en we staan vroeg op. Om 08.00 uur vertrekken we voor de eerste reisdag terug naar Nederland. De reis gaat voorspoedig en om 16.00 uur zijn we in Mulhouse, Frankrijk. Hier overnachten we in een hotel. We wandelen wat door de stad en eten ’s avonds in een Frans restaurant. 

Ik denk dat ik me wel kan redden met mijn Havo Frans maar dat valt toch tegen. De serveerster spreekt alleen Frans en terwijl ik denk dat ik een vegetarisch hoofdgerecht heb besteld krijg ik een groot bord met rundvlees en aardappelen en een kleine groene salade ernaast. Gelukkig is het heerlijk en ik eet mijn buikje rond.

Zaterdag 26 mei

Ook deze reisdag gaat voorspoedig, ook al is het verkeer in België en Nederland een stuk drukker dan in Frankrijk. Aan het einde van de middag kunnen we Rosso ophalen bij Peter zijn ouders in Harmelen. Hij begroet ons enthousiast maar wil niet aangehaald worden. Dit duurt altijd een paar dagen na de vakantie. Altijd eerst even mokken. Heerlijk slapen we die nacht in ons huis in Nederland waar alles af is, we een heerlijk bed hebben en ik mijn afwas gewoon in de vaatwasser kan zetten.

Zo, nu eerst uitrusten……vier weken weg geweest, maar eigenlijk zijn we weer aan vakantie toe!

En nu erop vertrouwen dat die wolk weer roze zal kleuren.