vrijdag 10 januari 2020

Blog 23: Peter in de put


Op vrijdagochtend 13 december vertrekken we vanuit Den Haag om gelijk in een flinke file terecht te komen in onze woonwijk tot aan de snelweg richting Rotterdam. Daarna bij Antwerpen nog wat file maar voor de rest gaat de reis voorspoedig. Om 21.00 uur ’s avonds komen we aan bij ons overnachtingshotel in Cernobbio aan het Comomeer. De volgende ochtend na het ontbijt wandelen we nog even een stukje langs het meer om daarna door te reizen naar Le Marche.

Ook deze reisdag gaat voorspoedig want we zijn voor 15.00 uur in San Pietro. Het is prachtig zonnig weer en we pakken rustig de klusbus uit en maken het klushuis in orde voor deze vakantie. 

’s Avonds eten we de uit Nederland meegenomen boerenkool met worst, heerlijk. De volgende dag starten we rustig op met een prachtige zonsopkomst en omdat het zulk mooi weer is besluiten we eerst een wandeling te gaan maken.

 





Heerlijk rustig wandelen we door de velden. Mooie herfstkleuren zien we en we zijn verbaasd dat er nog zoveel bladeren aan de bomen zitten in december.







 ’s Middags zetten we onze "kerstboom" op in het kleine woonkamertje. Peter zaagt de latten en zet het doek vast met nietjes. Het doek heeft een afbeelding van de kerstboom erop. Ik versier het met lichtjes en kerstballen. Zo, we zijn klaar voor een gezellig kerst in het klushuis. 

Aan het einde van de middag rijden we naar Jan en Margreet in Montalfoglio om daar massief houten kastdelen op te halen. Ze hadden dit voor ons bewaard in hun garage. We drinken een aperitief en rijden daarna met al het hout terug naar San Pietro. ’s Avonds eten we weer lekker in ons knusse woonkamertje met de houtkachel aan.

Op maandag gaat Peter de hal van onze woning isoleren. 

’s Avonds wandelen we in het donker naar het huis van Gino en Veronique want we zijn uitgenodigd voor het eten. Het is alsof we niet weg zijn geweest, het is zoals altijd erg gezellig. Bert en Germa zijn er ook en Veronique verwent ons met allerlei lekkernijen.

We staan deze vakantie iedere dag nog voor zonsopgang op. Maar net na het ontbijt zien we de mooie kleuren en daarna de zon aan de horizon verschijnen. En dan wordt ons mooie uitzicht weer zichtbaar. Ik open het raam en kijk naar de heuvels zover als het oog reikt. Ik adem diep de koude ochtendlucht in en luister naar de vogels. Wat heb ik dit weer gemist! Terwijl ik daar sta voel ik me gelukkig en ontspannen. Een begin van alweer een prachtige dag.







Na het ontbijt stellen we eerst samen de waterontharder opnieuw in. We hebben het idee dat deze niet goed werkt maar kunnen niet echt achterhalen wat er aan de hand is. Wanneer ik later bij de supermarkt ben, belt Sante me op. Hij is onze tuinman en wil langskomen om de verschillende werkzaamheden te bespreken. Ik ben heel blij met hem want hij heeft ervoor gezorgd dat het onkruid grotendeels was gewied voordat we aankwamen. De rest van de dag is Peter bezig in appartement 1 om de voorbereidingen te treffen voor het plaatsen van de douchewand en spiegel in de badkamer. Ook maakt hij de vide grotendeels af zodat hier de glazen balustrade geplaatst kan worden. ’s Avonds eten we weer een driegangenmenu bestaande uit aperitivo met kaas, worst, ham en olijven, carpaccio als voorgerecht, spaghetti met gerookte zalm en als toetje zelfgemaakte appeltaart met slagroom.


Op woensdagochtend bel ik nog even met de glasleverancier om te vragen hoe laat ze het glas komen plaatsen. Doppo pranzo a le due, zegt de dame wat betekent na de lunch om 14.00 uur. Uiteindelijk komen de mannen om 15.30 uur met het glas en de spiegel. De mannen denken dat het alleen afgeleverd moet worden maar ik laat hen de offerte zien waarin staat dat zij de douchewand en de spiegel plaatsen in de badkamer. De balustrade zouden we zelf plaatsen want deze werd anders te duur. Er volgt een discussie over hoe de douchewand geplaatst moet worden. 

Wij willen dat dit zonder profiel geplaatst wordt op de douchebak met siliconekit en in de muur. Ze bellen met de zaak en gaan uiteindelijk akkoord. De spiegel van 233x120 cm. wordt geplaatst en gelijk lijkt de badkamer een stuk groter.

De glazen balustrade voor de vide is te zwaar om met drie man te tillen, zeggen ze. Peter belt Gino en Bert en ze komen allebei direct om ons te helpen.  Ik vind het best spannend maar de balustrade is gemaakt van 16 mm. gehard glas en is 310x105 cm. en weegt wel 130 kg. Gelukkig kan het door de dikte van het glas wel wat hebben.





De mannen werken goed samen en uiteindelijk staat het glas op zijn plek, perfetto!
Gino en Bert gaan weer naar huis en de Italianen plaatsen de douchewand in de badkamer. Het is allang donker als ze weer vertrekken maar we zijn erg blij met het eindresultaat. De volgende dag werkt Peter alles netjes af zodat de vide een volgende vakantie kan worden gestuct. 









Donderdag gaat Peter verder in de hal van ons woonhuis met het isoleren van de buitenmuur en het afwerken met gipsplaten. Dat is een heel gepuzzel want de natuurstenen muren van ons huis lopen allesbehalve recht. Ik rommel buiten wat in het zonnetje en snoei wat takken van de bomen. De overbuurman, de oude pastoor, komt naar me toe gelopen en we maken een praatje over het mooie weer voor de tijd van het jaar.  “Wanneer ik naar jullie huis kijk vanaf mijn huis zie ik altijd de zon schijnen”, zegt hij. Hij herhaalt dit wel een paar keer en vraagt of ik het goed heb begrepen. Ik begrijp wat hij bedoelt want ons huis is natuurlijk zonnig geel van kleur. Ik vind het een mooi compliment. Daarna ga ik weer lekker eventjes in de zon zitten.
Vrijdagochtend komt Bert ons weer helpen met de elektra. Er is nog genoeg te doen in het grote pand. Ik rij even naar Castelleone di Suasa om boodschappen te doen. Daarna maak ik in appartement 2 ruimte zodat we daar ook de vide kunnen gaan bouwen. ’s Avonds maken we zoals iedere dag weer een driegangenmenu klaar in de koude kluskeuken. Peter steekt de houtkachel aan en we eten we in het warme woonkamertje. 


Vooraf een heerlijk soepje met champignons en pasta, als tussengerecht een bietencarpaccio en als hoofdgerecht gebakken varkenshaas met champignonsaus en gebakken knoflookaardappelen en gegrilde bieten met geitenkaas en hazelnoten.


Zaterdagochtend, het weer is omgeslagen, regen en wind. Vandaag gaan we samen een begin maken met het bouwen van de vide van appartement 2. Het is nog een heel gepuzzel met het plaatsen van palen en deze verbinden met balken. 

Tussen de middag regent het ineens heel hard. Snel loop ik naar de zolder om te kijken of de dak lekkage van de vorige vakantie nu droog blijft. Maar helaas, de regen druppelt vanaf het dak op de zoldervloer. 



Hier zullen we nog een dak reparatie moeten doen. Peter besluit dit een volgende klusvakantie zelf op te lossen. Na de regen komt zonneschijn en een mooie regenboog.


Aan het einde van een lange klusdag staat er een mooi geraamte van de vide. We hebben goed samen gewerkt en zijn tevreden. Het weer is ook opgeknapt en de zonsondergang geeft mooie kleuren aan de wolken. Wanneer ik even verderop in de straat loop om nog extra foto’s te maken word ik door meerdere Italiaanse buren Buone Feste gewenst, Auguri!


 ’s Avonds eten we gemakkelijk, aperitivo met kaas, worst, gerookte ham en olijven, pasteitje met kippenragout en spaghetti bolognese.


Op maandag staat er een koude wind maar de zon schijnt gelukkig ook. We hangen de dompelpomp in de regenwateropvangput want deze is lek. Eerst moet al het water onder het lek eruit zodat we het lek kunnen dichten. Ook willen we voor de kerst de lantaarns plaatsen op de pilaren van het autohek en plaatsen eerst de paalmutsen op de pilaren. Paalmuts, een woord waar we nog nooit van gehoord hadden, is de topsteen die sierlijk een pilaar afdekt. We zetten deze vast met draadeind en chemisch anker.

Op dinsdagochtend kunnen de lantaarns erop worden geplaatst. Het zijn oude lantaarns die we een aantal jaren geleden tweedehands op de kop hebben getikt. Peter heeft ze thuis opgeknapt en ze voorzien van nieuwe bedrading en nieuwe glazen ruitjes. Als Peter bezig is met het plaatsen stopt onze overbuurman met zijn auto, stapt uit, hij loopt naar Peter toe en wijst op de lantaarns en zegt: "Che bello!" Wat mooi!

Ik haal in de supermarkt twee lampen en Peter spuit de bouten en draadeind waarmee de lantaarns vastzitten nog even zwart. ’s Avonds kunnen we zoals gepland de lantaarns verlichten. We zijn er allebei erg blij mee.





De natuur beloont ons met een mooie zonsondergang en ik maak daar natuurlijk weer foto’s van.

 
Het is kerstavond en in mijn ouderlijk huis aten we dan vroeger altijd boerenkool stamppot. Aangezien we hier geen boerenkool kunnen kopen, eten we vanavond rauwe andijviestamppot met spekjes en rookworst.
Eerste kerstdag. We slapen uit en rommelen rustig in huis. We maken een pan verse pompoensoep met pompoen, kastanjes, salie en gerookte ham. Daarna wordt de nette kleding uit de kast gehaald voor de kerstlunch. Ik trek mijn nieuwe feestelijke jurk aan met mijn laarzen met hoge hakken en ook Peter ziet er keurig uit. Als we buiten staan te wachten op Bert en Germa is het gewoon warm in het zonnetje. Zonder jas is het zelfs warm, het lijkt wel 18 graden en dat is voor de kerst toch best ongewoon.We gaan lunchen bij La Grotta in Loretello en kunnen vanaf daar ons gele huis in de verte zien liggen. Snel maak ik nog een foto voordat we naar binnen gaan.



Het restaurant is afgeladen vol met Italiaanse families, we zijn met zijn vieren de enige buitenlanders maar worden hartelijk ontvangen. Er volgt een 5 gangen kerstlunch en het is erg gezellig. Aan het einde van de lunch bieden Italiaanse kennissen van Bert en Germa ons nog een glas prosecco aan, daarna gevolgd door glaasjes limoncello.
Aan het einde van de middag zijn we weer terug in ons klushuis. We stoken de houtkachel op en eten ‘s avonds alleen nog wat van de heerlijke pompoensoep. We missen Rosso maar gelukkig ontvangen we een foto waarop duidelijk blijkt dat hij het prima naar zijn zin heeft in Harmelen.


Tweede kerstdag. Weer een zonnige dag. Peter gaat binnen verder met het bouwen van de badkamermuren van appartement 2. Ik zit buiten in het zonnetje en doe wat research naar lucht/warmtepompen. Ik geniet van de rust en het uitzicht en de zon, heerlijk. Natuurlijk drinken we tussendoor koffie met een stukje van de uit Nederland meegebrachte kerststol. In het onafgemaakte zwembad is een vuilniszak met plastic gewaaid. Een grote pad zit hier rustig op te zonnen. Als Peter hem wil "redden" draait de pad zich om en duikt weer terug in het groene regenwater. 


Af en toe help ik Peter met het tillen van de groene gipsplaten waarna hij ze vast boort op de muren en het plafond. 

’s Avonds eten we een vismenu bestaande uit: tonijnsalade vooraf en spaghetti met een citroenroomsausje met gerookte zalm en broccoli.

Vrijdagochtend 27 december. Vanmorgen rijd ik eerst naar de bank toe want mijn internetbankierenapp van onze Italiaanse bankrekening is geblokkeerd. Het is erg druk bij de bank maar als ik aan de beurt ben word ik keurig geholpen. Het wordt gedeblokkeerd en als het goed is kan ik de volgende dag weer internetbankieren op mijn mobiele telefoon. Op de terugweg ga ik langs de bouwmaterialenhandel voor extra pvc-buis en steenwol. In het klushuis zijn Peter en Bert inmiddels aan het klussen. Ik ga ook aan de slag en sorteer alle restmaterialen die bij de bomen buiten lagen zodat het naar de stort gebracht kan worden. Hout, plastic en metaal. Op een pallet maak ik een tijdelijke opslag van brandhout. ’s Middags zaagt Peter voor Bert tegelplinten zodat hij ook verder kan met zijn eigen badkamerverbouwing. Germa komt nog even langs met Sally en Saartje, twee teckels. Saartje is hun nieuwe aanwinst en is een heel klein aandoenlijk hondje. Daarna gaat Peter met een lange ladder de diepe put in om het lek te dichten. De regenwateropvangput bestaat uit betonnen ringen die vorige jaar op elkaar zijn gemetseld. De put is heel diep en er kan 9000 liter regenwater in.  Ik zit bij de opening en geef af en toe gereedschap aan.




Op zaterdagochtend rijden we eerst naar de stort met alle restmaterialen, dat ruimt weer iets op. Daarna gaat Peter de houten trap bouwen voor appartement 2. Hij zaagt de trapbomen en traptreden op maat en monteert alles stevig aan elkaar. 


Ik typ mijn blog en bak broodjes voor bij de koffie. Buiten is het nu koud en guur door een stevige wind en ook binnen in de rest van het huis voelt het kouder aan. Gelukkig is het in ons woonkamertje nog goed te doen door de restwarmte van het houtkachelvuurtje van gisteravond.  Na de lunch gaat Peter nogmaals de diepe put in om voor een tweede keer het gat in de put aan te smeren met een chemisch goedje dat “super lekdicht” heet. 

Daarna laat hij aan mij zien hoe ik tiramisu moet maken. 

’s Avonds eten we een aperitivo die ik eventjes bij het keukenraam zet voor een leuke foto. 


Als tweede gang een lekker soepje en het hoofdgerecht bestaat uit lekkere biefstukken met champignons en gebakken aardappelen. En als toetje dus die heerlijke tiramisu. 

Dat heeft mijn superklusser wel verdiend.

Ook op zondag wordt er gewerkt in het klushuis. Maar we stoppen iets eerder om ’s avonds naar Senigallia te gaan. De stad Senigallia ligt aan de kust maar dit keer gaan we eerst naar het centrum. Er is flink uitgepakt qua kerstverlichting en we vergapen ons aan alle mooie lichtjes. Het is er gezellig druk maar ook heel koud want er staat een koude oostenwind die de gevoelstemperatuur flink laat dalen. We maken foto’s, filmpjes en selfies van de kerstsfeer.









De volgende dag gaan we natuurlijk weer klussen. De houten trap is tegen de middag klaar en we gaan deze met zijn tweeën op zijn plek zetten. Dit is nog een hele klus want de trap is zwaar. Uiteindelijk lukt het om deze op zijn plek te zetten en Peter schroeft alles vast. 



Daarna kan hij verder met het maken van de videvloer waar hij buizen plaatst voor elektra en ventilatie van de badkamer eronder. 

Ik rij even naar Castelleone di Suasa voor wat boodschappen en zie in de verte de zon schijnen op de schaapjes, een prachtig gezicht.


Oudjaarsdag. Weer zo’n mooie zonsopkomst.

Na de koffie wandel ik even een stukje om te kijken of er sneeuw gevallen is op de Monte Catria. In de verte zie ik inderdaad een beetje sneeuw op de toppen maar de zon schijnt ook al volop. Ik geniet van de stilte en de natuur.





Als ik terugkom in het klushuis is Peter bezig in de inloopdouche van appartement 1. Deze wil hij deze vakantie nog tegelen en eerst worden hiervoor voorbereidingen getroffen. Bert komt ’s middags langs om een paar door Germa gebakken oliebollen langs te brengen. We eten ze in het zonnetje buiten op, ze zijn heerlijk!

’s Avonds eten we een zesgangenmenu samen met Bert en Germa bij het restaurant in Nidastore. Het eten is heerlijk en het is erg gezellig. 

We tellen samen met alle aanwezige Italianen de laatste seconden tot het nieuwe jaar af waarna alle aanwezigen elkaar gelukkig nieuwjaar wensen en proosten op een mooi jaar. We gaan eventjes naar buiten om vuurwerk te kijken maar dat stelt niet veel voor. Rond 01.00 uur vertrekken we weer en gaan nog even gelukkig nieuwjaar wensen bij onze overbuurman Angelo van Piccolo Ranch. Zijn restaurant zit bomvol en er wordt zelfs gedanst. Angelo ontvangt ons hartelijk en staat erop dat we een prosecco met hem drinken en een stuk panettone eten. Daarna gaan we weer naar ons eigen klushuis aan de overkant van de straat. 

Nieuwjaarsdag. We slapen uit en bespreken bij de koffie wat we deze laatste klusweek nog willen doen in het huis. We besluiten om te stoppen met de werkzaamheden voor de vide in appartement 2 maar ons te richten op het afmaken van appartement 1 zodat dit over een paar maanden gestuct kan worden. Peter gaat de douche voorbereiden voor het tegelen. 

Hij kit rondom de inbouwmodules van de kranen en plaatst daarna kimband om het waterdicht te maken.


Aan het eind van de middag wandelen we naar Vista Montesecco, de prachtige villa van Rob en Eefje, waar we zijn uitgenodigd voor een nieuwjaarsborrel. In plaats van een borrel wordt het een nieuwjaarsetentje met heerlijk eten. Het is erg gezellig en we doen weer nieuwe inspiratie op. Hopelijk wordt ons klushuis ook ooit zo mooi. Als we 's avonds in het donker terug wandelen genieten we van de mooie sterrenhemel.


De volgende dag gaan we de verschillende marmerlook tegels eerst naast elkaar neerleggen op de grond om een zo mooi mogelijke compositie te kiezen die op de wand moet komen. 

Peter zaagt daarna de tegels op maat en maakt mooie ronde gaten op maat voor de inbouwkraan en handdouche. 



Ik zit in de zon en zoek op Google naar foto's van verschillende kleuren zwembaden. Rob en Bert hebben ons geadviseerd om toch geen witte zwembadkleur te kiezen aangezien dit snel zal verkleuren net boven de waterrand door zonnebrandcreme en vuil. Maar een andere zwembadkleur betekent ook een andere uitstraling van het zwembad. Antraciet is misschien wel heel praktisch en ook architectonisch qua design maar het water krijgt dan meer de uitstraling van een zwemvijver. Ik stel aan Peter voor om voor lichtgrijs te gaan, dit is minder besmettelijk dan wit maar we houden de zomerse uitstraling van het water. Nu maar hopen dat deze kleur mag van de gemeente Arcevia want niet alle kleuren zijn toegestaan door de welstandcommissie.



Ook in het nieuwe jaar laat het weer ons niet in de steek.




Peter gaat de inloopdouche betegelen van appartement 1. De tegels zijn 120x60 en bij het plaatsen maakt hij gebruik van zuignappen om ze te kunnen tillen. Ik maak ondertussen een ochtendwandeling over een nieuwe route dwars door de heuvels. 


's Middags komen Sante en Lorenzo om grond te brengen voor tussen de fruitboompjes. Hier zal dit jaar gras worden ingezaaid en om dit mooi te laten aansluiten op het terras is extra grond nodig. Ik bespreek met hen de nieuwe wensen voor de tuin terwijl Peter binnen rustig de douchewand betegelt.



De volgende dag komen de mannen nog een lading grond brengen en maakt Peter de inloopdouche af.









De dag wordt weer afgesloten met een prachtige zonsondergang.



 's Avonds gaan we met Karin en Frans en Marcel uit eten. Helaas kon Marga er niet bij zijn. Ze vertellen ons over al hun leuke activiteiten met de Italianen uit hun dorp Montalfoglio; van leren worst maken tot gezellige eetfeestjes. Hun huis is zo goed als af dus ze kunnen nu echt vakantie vieren. 


Zondag ruimen we het klushuis weer op en we zijn erg tevreden over deze vakantie. Het was een ontspannen vakantie met mooi weer waarin we heel veel klussen hebben gedaan en veel gezellige etentjes hebben gehad! Top.