Klusblog 31 alweer, wat een reis, wat een hoop werk en wat een prachtige verzameling van hoogtepunten en dieptepunten, vele mooie momenten van klein en groot geluk!
Iemand zei pas: “het is alweer een tijd geleden, het laatste klusblog dateert van de zomer, wanneer schrijf je er weer één zodat we kunnen blijven meegenieten?”
Het lijkt een soort levenswerk te worden, hahaha dat klusproject van ons in Italië en even was ik schrijfmoe maar goed hier is er weer één.
De grote stenen trap in ons woonhuis maak ik trede voor trede vrij van verfresten.
Ik haal lijmresten weg van alle binnendeurkozijnen en schuur de deurkozijnen met de schuurmachine.
Dagelijks geniet ik van onze tuin en mijn bloemen en de oogst van onze fruitboompjes.
Als ik buiten onze twee oude Italiaanse buurmannen een wandelingetje zie maken, nodig ik hen uit in onze tuin en geef een rondleiding en vertel hen wat we allemaal hebben geplant. Ze vinden het erg mooi en voor mij is het een goede gelegenheid om mijn Italiaans te oefenen. Ook nodig ik wat buren uit om bosjes bloemen uit onze tuin te komen ophalen die ik heb geplukt voor ze.
In augustus ben ik weer in Nederland en het weerzien met Peter is heel fijn. We besluiten dat we niet meer weken uit elkaar willen zijn in twee verschillende landen. Totdat ik besluit om in mijn eentje een roadtrip met onze bus vol spullen te maken om deze te verhuizen naar Italië. En daarna weer snel naar Peter in Nederland.
Gelukkig heeft Peter nog wat verlof en kan er in het najaar weer verder worden geklust aan de kitchenettes, de plinten en het ventilatiesysteem voor de badkamers van de appartementen.
Ook plaatsen de steenhouwers het zware stenen aanrechtblad en sluiten de loodgieter en elektricien de warmtepomp aan.
De prioriteit ligt deze klusvakantie op het winterklaar maken van het huis, dit betekent dat we geen tijd hebben om ruimtes echt af te maken. Tot nu toe hebben we hard gewerkt maar is er in het klushuis nog geen enkele ruimte helemaal af. Er is nog geen ruimte met echte meubels anders dan tuinstoelen, een tafel en een zelfgemaakt houten bed. In alle ruimtes staan spullen opgeslagen of ligt er gereedschap. De grote keukenkast is half af.
Vanuit de kelder trekt vocht nog steeds het huis in dus legt Peter daar zelf een ventilatiesysteem aan. Of dit voldoende is zal de toekomst moeten uitwijzen.
Ook hangt hij plankjes op in de badkamer van appartement 1 en een spiegel in de badkamer van appartement 2.
De warmtepomp blijft maar draaien nadat deze is aangesloten en dat is raar. Als we zelf wat testjes doen blijken alle elektradraden van de thermostaten naar de verdeler verkeerd aangesloten. Als we de thermostaat in de hal hoger zetten wordt het in de keuken warm etc. Gelukkig wordt dit snel opgelost door de elektricien en de warmtepomp werkt zoals het hoort te werken. Voor het eerst in zeven jaar klussen hebben we echte verwarming in het klushuis. De vloerverwarming voelt net zo comfortabel als in ons huis in Den Haag.
En buiten genieten we van onze tuin en we hebben alweer plannen om nog meer te planten volgend jaar.
Peter maakt ook nog tijd om naast alle nuttige noodzakelijke klussen ook nog een hele leuke klus te doen namelijk het ophangen van het eerste doek, een replica van een Hollandsche Meester, de roze perzikboom van Vincent van Gogh. Met een laser wordt alles uitgemeten en het schilderijframe opgehangen. Het schilderij meet 220 cm x 300 cm want we houden van groot.
Daarna wordt het doek in het frame gespannen. Het is prachtig! Daar krijgen we nieuwe klusenergie van!
Daarna gaat hij door met het ophangen van de gordijnrail en de 4 meter hoge velours gordijnen. Dit is mooi en draagt bij aan de akoestiek in het appartement.
En de kitchenette wordt weer iets verder afgemaakt.
Er wordt ook hard in de tuin gewerkt om in korte tijd alle bloembollen te planten: 120 narcissenbollen, 75 alliumbollen en 60 tulpenbollen. Hopelijk wordt dat prachtig in het voorjaar van 2022, maar wat een klus is het.
De dahliaknollen worden gerooid en worden in de donkere kelder opgeslagen om te overwinteren. Op hoop van zegen gaan ze het volgend jaar weer net zo mooi doen als dit jaar.
De laatste winterklaarmaakklus (mooi scrabbblewoord) is het afdekken van het zwembad met de winterafdekking. Deze wordt met elastieken en waterzakken vastgelegd zodat het tegen een stootje kan.
Ook plaatst Peter zijn zelfgemaakte kast om de warmtepomp heen zodat deze beschermd is bij eventuele sneeuwval.
En dan weer terug naar Nederland waar Peter weer verder gaat met klussen, want we willen ons huis in Den Haag tiptop maken voor de hoogst mogelijke verkoopprijs wanneer we het uiteindelijk gaan verkopen.
Wederom wordt er enkele weken later een korte roadtrip gemaakt met een bus vol spullen naar Italië en weer leeg terug naar Nederland. Maar niet zonder eerst nog een herfstwandeling te maken.
In november krijgen we vanuit Italië bericht van onze geometra, de laatste versie tekeningen van onze verbouwing is ingediend bij de gemeente. Afgelopen zomer heeft hij alles exact opnieuw ingemeten zowel buiten als binnen.
Ondertussen krijgen we ook regelmatig foto’s toegezonden vanuit Italië van onze tuinman, het is prachtig weer en hij verzorgt onze tuin, we zijn jaloers vanuit het regenachtige en grijze Nederland.
----------------------------------------------------------------
En dan even iets van een heel andere orde, geen klusprobleem maar wel een hobbel op onze weg naar de droom. Een hobbel of beter gezegd een knobbel. In november voelde ik namelijk zelf een harde knobbel in mijn borst. Ik maakte me nog geen zorgen en dacht dat het wel weg zou gaan maar na drie weken zat het er nog. Toen toch maar naar de huisarts gegaan. De huisarts stuurde mij door naar het ziekenhuis voor een mammografie. Op de dag van de mammografie werd Peter 's ochtends gebeld door zijn werk: het door Peter aangevraagde jaar onbetaald verlof was toegestaan per 1 maart 2022. Per 1 maart 2022 kunnen we samen naar Italië. Onze plannen kunnen doorgaan, wat een feest! Dat moet gevierd worden, maar eerst moet ik nog over een uur in het ziekenhuis zijn voor de mammografie.
Ik ga alleen naar het ziekenhuis want ik maak me geen zorgen en dan kan Peter mooi in de tussentijd boodschappen doen. Ik heb jaren terug ook eens een mammografie gehad en toen was de uitslag een opgezette melkklier.
De arts die de mammografie beoordeelde zei nu: “ik heb niets kunnen vinden, het ziet er goed uit, maar omdat je zelf wel iets hebt gevoeld doen we voor de zekerheid ook nog een echo”. Ik wijs de plek aan en de arts houdt nu het echo apparaat erop en zegt: “Oh, daar is het”, een zwarte ronde knikker, “het ziet er verdacht uit met deze ongelijkmatige rand, we gaan een punctie en een biopt nemen”.
Toen dat gedaan was zei hij dat ik voor de uitslag naar een ander ziekenhuis moest, hij had gebeld en ze wisten dat ik zou komen maar ik moest wel iemand meenemen. Dat werd me tot vijf keer toe op het hart gedrukt. Ik belde Peter en vertelde hem het nieuws, ik voelde aan dat dit misschien slecht nieuws betekende. We werden na aankomst in het andere ziekenhuis gelijk binnengeroepen en de verpleegkundig specialist zei meteen: “ik zal gelijk met de deur in huis vallen, ik heb slecht nieuws want uit de echo en de punctie blijkt dat je borstkanker hebt.” "We gaan het weefsel uit het biopt nader onderzoeken en we gaan een mri maken van je borsten en oksels."Borstkanker is goed te behandelen anno 2021 en over een aantal dagen weten we meer en kunnen we de behandeling bepalen."
We vertrekken uit het ziekenhuis en rijden samen naar de andere kant van Nederland waar we een uithangbord voor onze Bed & Breakfast moeten ophalen die we de week ervoor op de kop hebben getikt online. Dit is nu eenmaal al afgesproken. De gehele weg zitten we stil naast elkaar in de auto, ieder verzonken in onze eigen gedachten. De dagen erna zijn we allebei beduusd en stil maar bij mij dringt het ook nog niet helemaal echt door. Ik weerhoud mezelf ervan om te gaan googelen en wacht rustig af.
Een paar dagen later gaan we weer terug naar het ziekenhuis: de uitslag van de mri geeft aan dat er gelukkig niet meer tumoren zijn gevonden in mijn borsten en oksels en dat deze soort borstkanker goed te behandelen is door middel van een borstsparende operatie uit te voeren om de tumor te verwijderen gevolgd door bestralingen en eventueel hormoontherapie. Het is goed dat ik de tumor zelf heb ontdekt en we er vroegtijdig bij zijn.
Onze opluchting na het uitslaggesprek is groot want zoals het er nu naar uitziet hoef ik geen chemo en kan ik van de operatie en bestraling goed herstellen. En daarna is er slechts een hele kleine kans dat de kanker terugkomt binnen vijf jaar. Die week voel ik me sterk en optimistisch en om het leven te vieren gaan we gezellig uit eten en eropuit.
Ik ben niet zielig, 1 op de 7 vrouwen in Nederland krijgt nu eenmaal borstkanker en ik heb die pech. Het voelt wel vreemd want er zit iets kwaadaardigs in mijn lijf maar ik voel me fysiek topfit en ik sport bijna iedere dag.
Gelukkig zijn Peter en ik het helemaal eens dat dit niet onze plannen om te emigreren in de weg mag zitten (hooguit iets mag vertragen) want onze droom is te groot! De week erna daalt het nieuws eindelijk in bij mij en komen ook bij mij de emoties volop los, ons leven staat toch wel ineens op zijn kop.
Inmiddels zijn we een aantal weken verder. We weten wat er precies gaat gebeuren en wanneer. De tumor wordt operatief verwijderd, de poortwachtersklieren worden ook verwijderd, dit is een klier in de oksel die lymfevocht uit de tumor opvangt en deze worden daarna onderzocht op mogelijk uitgezaaide cellen. Daarna volgt de uitslag daarvan, dus dat zal best een spannend moment worden. En dan volgt het bestralingsplan. Ik ben vol vertrouwen dat alles over een paar maanden achter de rug is. Deze hobbel gaan we nemen. Het zal goedkomen en ondertussen gaan we door met alle voorbereidingen voor Italië.
Zoals Freddie Mercury zong: Don’t stop me now, I am having such a good time!!
En dan na het behandelingstraject gaan we eindelijk in het voorjaar van 2022 onze droom in Italië echt waarmaken en gaan we daar weer verder met klussen.
bron foto: Pinterest
Peter en ik wensen jullie en je naasten alle geluk, liefde, plezier en gezondheid voor het nieuwe jaar.