Ook in Nederland
wordt soms aan onze droom gewerkt. Op een avond volg ik een gratis Webinar over
de financiële kanten van het starten van een Bed and Breakfast.
Na slechts een paar weken mogen we weer op klusvakantie. Op 17 mei vliegen we vanaf Weeze naar Ancona waarna we met de huurauto eerst naar het Strand van Senigallia rijden voor een korte strandwandeling.
Het is mei maar er staat een frisse wind en het weer is erg wisselvallig in Le Marche de afgelopen weken. Het klushuis ligt er goed bij maar er is weer wat onkruid gegroeid tussen de plantjes. Gelukkig is het dit keer een klein klusje om dit weg te halen.
De volgende dagen zijn we bezig met het verder bouwen van de vide en de badkamer van een appartement.
We willen een schuifdeur maken die in de wand verdwijnt en dat is
nog een heel gepuzzel. Ook plaatsen we de leidingen voor de ventilatie en
verlichting in de badkamer. Zoals gezegd is
het weer wisselvallig dus de eerste dagen steken we s avonds nog de houtkachel
aan. Gelukkig wordt het steeds beter zodat ik uiteindelijk ook in korte broek
buiten kan werken (onkruid wieden).
Op donderdag gaan we met onze buurtjes uit San Pietro eten bij Piccolo Ranch. Het is erg gezellig. Natuurlijk genieten we alle dagen van het mooie uitzicht en van de mooie zonsopkomst en zonsondergang.
Op donderdag zou het betonnen terras worden geschuurd maar dat gaat niet door want er zijn werkzaamheden aan het elektra in het dorp waardoor we twee dagen overdag geen stroom hebben.
Op vrijdagochtend komt de smid ons op maat gemaakte sierhek plaatsen, het is prachtig. Tijdens het plaatsen blijf ik op enige afstand kijken maar moet ook even bijsturen als blijkt dat de hekken niet ‘op lijn’ worden geplaatst. Gelukkig geeft de smid me gelijk, hij was even vergeten dat het zo was ontworpen dat de lijnen van de verschillende delen visueel doorlopen. Hieronder eerst een foto van hoe het huis er een paar jaar geleden uitzag en daarna de metamorfose.
Als de smid bijna klaar is komt ineens de buurman het erf oplopen. Hij loopt naar me toe en pakt mijn hand met zijn beide handen. Hij zegt dat ze heel blij zijn met hoe wij het huis aan het opknappen zijn. "Vroeger was het huis lelijk en nu wordt het steeds mooier", zegt hij. Ik zeg dat we binnen voorlopig nog niet klaar zijn met verbouwen maar hij zegt uiteraard: "Piano, piano". Ik krijg nogmaals een hand en hij vertrekt weer. Tegen het middaguur is alles geplaatst, we zijn erg tevreden met ons zelf ontworpen hekwerk.S-middags gaan we nog even bij Gino en Veronique langs en zijn blij te zien dat hun kat Rosco weer helemaal hersteld is. We drinken binnen een koffie want er is een gigantische wolkbreuk buiten, het water komt met bakken uit de hemel. Als het iets droger wordt wandelen we snel terug naar het klushuis. Net op tijd want Linda en Maaike komen net van het vliegveld voor een weekendje weg. We vinden het erg leuk dat ze bij ons langskomen. Trots leiden we ze rond in en om het klushuis. We drinken thee en eten zelfgemaakte appeltaart. Aan het begin van de avond rijden we met z’n vieren naar Corinaldo waar we eerst in het stadje borrelen en daarna eten bij restaurant Il Casolare.
Het is erg gezellig al wordt Peter in het restaurant door Italiaanse families aangestaard, ‘hoe zit dat met die man met drie vrouwen?’
Linda en Maaike verblijven in een klein appartement in Nidastore met prachtig uitzicht. Op zaterdagochtend begint de dag heerlijk warm en zonnig. Linda en Maaike beginnen de dag sportief en komen de paar kilometer vanaf Nidastore hardlopend naar ons toe.
Even koffiedrinken en ontbijten en dan gaan ze weer terug. Peter gaat vandaag klussen en wij gaan met z’n drieën naar de antiekmarkt in Ancona. We rijden via het plaatsje Jesi waar we lunchen. In Ancona vinden we de markt en wandelen daar wat. Aan het einde van de middag rijden we terug. De navigatie van de huurauto leidt ons over wegen met veel, heel veel bochten over de bergen bij Arcevia. ‘S Avonds eten we in Nidastore en staan versteld hoe zout het eten wordt gegeten hier. Wijntjes, water en limoncello’s bieden wat tegenwicht. Zondagochtend, regen, regen en nog eens regen. Maar binnen zitten is geen optie want de meiden zijn hier maar een weekend en dus gaan we toch korte wandelingen maken in Loretello en Piticchio. Gelukkig hebben we voldoende paraplu's dankzij een bruiloft in Umbrie een paar jaar geleden.
Na de lunch gaan we naar een wijnhuis in Barbara. Het weer klaart zo waar iets op en we doen mee aan de Cantina Aperta, een jaarlijks terugkerend evenement waar in Le Marche alleen al 70 wijnhuizen meedoen. Je koopt voor 10,- een glas en krijgt een jute draagzakje waar het glas in past.
En dan kun je twee dagen lang langs wijnhuizen en kun je overal wijnen proeven en kleine hapjes erbij eten. Bij het eerste wijnhuis worden we rondgeleid en wordt er van alles uitgelegd over de wijnvaten en het rijpen van de wijn. Degene die ons rondleidt heeft familie in San Pietro en zijn moeder (Nonna) wandelt dagelijks met zijn kind, haar kleinkind, langs ons klushuis. Wat een toeval.
De Verdicchio wijn is mijn favoriet. Peter is de Bob vandaag dus wij meiden laten ons lekker overal naartoe brengen.
Bij het volgende wijnhuis in Ostra Vetere, villa Bucci komen we andere Nederlanders tegen en zij tippen ons een ander wijnhuis in de buurt waar we daarna weer naartoe gaan.
Ondanks dat het af en toe regent is het erg leuk, het is een mooie locatie. Ik eet wat van de regionale specialiteit Olive Ascolane, gefrituurde gevulde olijven.
Na drie wijnhuizen bezocht te hebben rijden we door naar Senigallia waar we langs de boulevard wandelen en in het oude centrum borrelen.
S avonds eten we heerlijk in het visrestaurant Hostaria L'Angolino sul mare, spaghetti Vongole en gebakken tonijn.
Het eten is heerlijk en het is fijn om even een iets lichtere maaltijd te eten dan de laatste dagen.
Op maandagochtend is het grijs en nat. Peter en ik gaan in het klushuis alles opruimen en inventariseren voor een volgende klusvakantie. Linda en Maaike gaan naar Pergola. De hele dag blijft het jammer genoeg slecht weer.
‘S Avonds vliegen we met zijn vieren met dezelfde vlucht weer naar huis, een geslaagde klusvakantie achter de rug.
Ciao, ciao San Pietro